თბილისის „დინამოს“ ვეტერანმა თავდამსხმელმა ალექსანდრე იაშვილმა აზერბაიჯანელ ჟურნალისტებთან საუბრისას „გაბალასთან“ ორი მატჩის ჯამში წაგებულ დუელზე ისაუბრა.
– როგორც გამოჩნდა, „გაბალაში“ ფრისთვის ჩახვედით…
– ამას ვერ ვიტყოდი. ჩვენი მიზანი, გოლის არ გაშვება იყო. მატჩის ბოლოს მეტოქის ზეწოლას ვერ გავუძელით. გული დაგვწყდა, უბრალოდ, სიტყვებს ვერ ვპოულობ…
– ბოლოს რას ელოდით?
– აქ წასაგებად არ ჩავსულვართ. აქამდეც ვთქვი, რომ „დინამოს“ მიზანი ამ ეტაპის დაძლევა იყო. თუმცა საფინალო სასტვენამდე რამდენიმე წუთით ადრე შანსი ხელიდან გავუშვით. შევეცადეთ, ჩვენი თამაში გვეჩვენებინა, მაგრამ დაცვაში მყარად ვერ დავდექით
– შეიძლება თუ არა იმის თქმა, რომ წითელმა ბარათმა შეხვედრის ბედი გადაწყვიტა?
– რა თქმა უნდა, ეს გარდამტეხი მომენტი იყო, უმცირესობაში თამაში რთულია. სამწუხაროდ, უმცირესობაში, როგორც თბილისში, ასევე გაბალაში დავრჩით. თამაშს მეტოქე აკონტროლებდა, ხოლო მას შემდეგ, რაც 10 კაცით დავრჩით, ზეწოლა უფრო გაძლიერდა
– ძალიან გულდაწყვეტილი ჩანხართ, კითხვებზე პასუხის გაცემაც არ გსურთ. წაგებამ ამდენად იმოქმედა?
– არამხოლოდ წავაგეთ, არამედ შემდეგ ეტაპზეც ვერ გავედით
– შეხვედრა ბოლომდე რატომ არ დაასრულეთ?
– ეს მწვრთნელის გადაწყვეტილება იყო. შეცვლებზე პასუხს სწორედ ის აგებს, თანაც, ერთი შეხედვით, ყველაფერი ადვილად ჩანს. მან ჩათვალა, რომ ასე უკეთესი იქნებოდა.
– რას იტყოდით „გაბალას“ გამოსვლაზე?
– უფრო ჩემი გუნდის თამაშზე ვფიქრობდი. ვიცოდით, რომ მეტოქე მოგებაზე ითამაშებდა. მეტოქის რამდენიმე მოთამაშეს ვიცნობდი, რადგან მათ წინააღმდეგ „ინტერში“ ყოფნის პერიოდში ვითამაშე. ჩვენც გამარჯვებისთვის ვიბრძოდით. სამწუხაროდ, სასტვენამდე ანგარიში ვერ შევინარჩუნეთ